به دفترخاطراتم پناه میبرم تا سردترین لحظات زندگیم را

در گور سرد خاطراتم دفن کنم.

امشب میخواهم از دلی بگویم

که دیگرهیچ نقطه ای برای آغاز را نخواهد دید

و کرشمه ی هیچ نگاهی تارهایش را به لرزه در نخواهد آورد.

امشب به خاطر سرآمد شومم سیاه پوش شده تمام هستی

امشب تمام ستارگان و سیارات سوگواری خود را با من سر میدهند

امشب دیگر هیچ آوازی برایم آرام بخش نیست.

دیگر حتی امشب رمق بیداری هم از دست رفته است

و من درخت خاطراتت را          

از بیخ و بن ریشه کنان بر زمین سرد بی احساس میکوبم

تیر عشقت را آنچنان بیرون خواهم کشید

که یا خواهم مرد و یا آسوده خاطر خواهم شد.

هر وقت خواستی با دسته گلی از نفرت

بر گور سرد عشقی که داشتی بیا و نفرین وار ناسزایش بگو.

 

نوشته شده در شنبه 22 بهمن 1390برچسب:,ساعت 12:6 توسط نســــــــــیم| |